daha önce kaç kez bahsi
geçmiştir, en çok da ben kendimlen konuşurken,
hayatımın en kötü
gecesiydi!! yok bi kaç yıl önce bi anda büyüdüğümü, hala yaşlandım diyemiyorum
bak, fark ettiğim gece değil, ne beter bi düşmekti o gece. o gece bir de baktım
ki; hiç bir konuda dâhi-dehâ-özel değilim. vayyy..
uçamıyorum lan hatta, ve
dahi rüyalarımda bile. nasıl? olabilebilir mi be ? kim? nasıl?, ne zaman?
neden? inandırdıysa, nerden düştüyse aklıma??, kim soktuysa?, nasıl olduysa
artık, hastalık ilerlemiş gencecik yaşta. laf olsun diye değil lan baya baya
hayatımın en kötü gecesidir; kabuslar, yediğim dayaklar, ölmeler, terk
edilmeler, kışın sokakta bir çocuk görüp delirmeler, daracık merdivenler ile
çıktığın 3. katta bir barın tuvaletinde kusmalar da dahil.. içim dışım
paramparça...
ne berbat bir geceydi,!?!
neden bu gece aklıma geldi tekrar? tekrar tekrar, tekrar, tekrar, tekrar,
tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar....
aptal gibi yaşlandığımı,
köpek gibi yalnızlığımı kime anlatayım lan şimdi tekrar? tekrar tekrar,
tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar, tekrar,
tekrar, tekrar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder