her gün...

bir yandan bir kız evladın sevgisini tadamadım diye buruktur içim, bir yandan her gün evlat acısı ile yanıyorum, hepsi benim kanım, benim canımmış gibi acıtıyor...

sabah sabah

bir önceki sabah ile arada ne oldu? arası nerede bilemeden, yine gün doğarken şimdi; hiç bir şeyy olmayacağını, hiç bir işe yaramayacağını bile bile.. o zaman, şimdi, o gün doğuyor mu sahiden??

ve ne anlamı var zaten hiç doğmamış, olmamış, senin olmamış günleri saymanın, hesabını tutmanın, arkasından ağlamanın, gecelerce...