ben bekledim be,,,

neden çıktı, nerden çıktı karşıma, nasıl oldu bilmiyorum, karşılaşmaların en güzeliydi. tanıyamadım bile öyle kısacık bi anda?! sabaha karşı yazdıklarımı ağlayarak ezberleyen, görmek isteyen bi kaç saniye, ama çok, aşırı çok.. görünce iyi-leşen, sarılmak isteyen, sarılabilemeyen,, kısacık öğlen uykusunda rüyasında gören, bir milyon km ve bir milyon yıl uzaktan gülümsediğinde aklımı, ruhumu, içimi ısıtan, değil öpmeye parmağımın ucuyla dokunmaya kıyamadığım elindeki benine bir isim verelim dediğim, aslında vedalaştığım daha önce ve veda busesinde gözyaşı gözyaşıma değmiş bir kadın o gece yavaşça eğildi, kapattı gözlerini, avuçlarımın içindeydi bakmaya kıyamadığım yüzü, öptüm sıcacık, tadını hala ve asla unutamadığım yasak dudaklarından.. ellerimle kokladım saçlarını, parmaklarım değil hatırlamadığım rüyalarımla dokundum kuğu gibi boynuna, canımın değdiği tenini anlatacak bir kelime hem de hiçbir dilde icad olunmadı hâlâ,,, 

“yoo hiç yanlış hissettirmiyor” dedi, içinden değil de sesli söyledi diye şaşırdı kısacık, parladı cânım gözleri, indi arabadan, sürükledi küçük valizini, bi otobüse bindi,

gitti,.,

bakakaldım arkasından darmadağın, saçma sapan,  kalakaldım orada, daha kaybolmadan kalabalıkta özledim, koşup peşinden; gitme desem ? olmaz! dönecek nasıl olsa? ama ya..??  yok yok dönecek nası olsa… beklesem mi bin yıl olduğum yerde, geri dönsün diye?..

bin gece, bin gündüz geçti, nereye gitti, şimdi nerede, nasıl, kiminle ?? bilmiyorum ama

 geri dönmedi,,,

 

yannn

 yana yana dön, döne döne yan, yana döne dön gel bana..

canın yansın! yaktığın kadar yan dediğimde ben kahır, ben küfür, ben beddua etmedim ki sana,,

canın yanınca anlayacaksın; ne kadar yaktın.. önce tutuşacaksın, parlayacaksın, alev alev yanınca hatırlayacaksın, yolun, yönün, kıblen, kâben benim. sen bi damlasın ben okyanus, senin evin, sonsuz sığınağın benim demiştim ya sana, sen şimdi yangınsın, ben cehennem, senin ocağın benim…

gözümden sözümden döküp damlaları değil fırtınaları, söndürmeyeceğim, yanmanı izleyeceğim. yağmur yanar mı? hayret edeceğim , etrafında sema edeceğim, şükürle, şükranla, sana şarkılar, sana şiirler söyleyeceğim, baktım yetmedin sen yanmaya etimle, kanımla, canımla ateşini besleyeceğim,. ne kadar sürse sönmeni bekleyeceğim, küllerinden yeni bir sen doğarken büyüleneceğim…

hatırlamazsan beni yine? bende yandığını, bana yandığını, benimle yandığını? ya uzanıp da dokunmazsan bana? sarmazsan? sarılmazsan?  yandığın , söndüğün, yeniden doğduğun ocaktan yükselip yok olursan???

kırılmayacağım bu sefer, kızmayacağım,, gidişini izleyeceğim, kaldırıp başımı göğe bakacağım, gülümseyeceğim son kez ve huzurla kapatacağım gözlerimi bir daha açmamak üzere..

sarılacağım tanrıya…

 

 

çok acıdı..! çok kırıldım, çok üzüldüm, çocuk gibi ağladım, uyumadım hiç, sızdım biraz, içtim çok, yazdım hep, yalvardım bazen,,,       NEDEN???    HAKETMEDİM!

çok acıdı..! çok kızdım, çocuk gibi bağırdım-çağırdım, kırdım, döktüm, küfrettim, kahrettim, sordum             NEDEN???     HAKETMEDİM!

bin sorum vardı.. birine bile cevap alamadım.. soramadım bile           NEDEN???    HAKETMEDİM!

Sustum,,,

o kadar kızgınım ki şimdi kendime, biliyorum; şu an çıksan karşıma, geçip gitsen yine hiçbir şey demeden, onca şeyden sonra, sadece dönüp bi baksan, hani o yalnız bana baktığın gibi,  koşa koşa köpek gibi yanına geleceğim?! bir milyon km uzaktan fısıldasan sadece; rüyana gireceğim?! bir saniye görsem bin gece gözümden sözümden dökeceğim,,,               NEDEN???

 

 

aşırı çok yorgunum,,,

 

hak'etmişim be

anlarım biraz sözlerden, sözcüklerden, çok uğraştım, çok denedim yazamadım/yaşamadım hayal ettiğim gibi görkemli?!

okuduğum en güzel satırlar belki de üstelik hiç de hakketmezken bana yazılmış, kenarda köşede kalmış..
yapmışsın, etmişsin, duymuşsun, duymazdan gelmişsin, bak çok yandın ya sonra sonra sen de kıymet bilmemişsin, e haketmişsin be oğlum ..

tabii ki sürüneceksin...

 

 

bi gece..

 bir yıl önce bu gece,. ama ne  gece be!? bir yılda bin gece, bin gündüz geçti..

geçipgiderken yanımdan senin aklına bile gelmedi...

 

ezan

 

fısıltı

 

rüyanda görsen ..

rüyanda karşılaştığımızda da bakmadan geçip gidiyor musun yanımdan? ağzını açıp tek kelime ettin mi? ben merak etmeyi ne zaman bırakacağım, babam bu kadar güzel pasta yapmayı.....ohff?
bi de n'olur, gelme, girme artık rüyalarıma...

aşk bitti

tebrik ederim, teşekkür ederim bitirdiniz be..

vazgeçtim lan ipekli kumaşlara sarıp sandıklara koymak değil de; vitrinimin en görünen yerine koymuştum ya hepinizi ve her birinizi, beni her gören her bilen seninle, sizinle, hepinizle bilsindi.. 

vaz geçtim lan!

aşk bitti.. ben bir daha kanmayacağım, kanamayacağım, aldanmayacağım bi gülüşe, bi bakışa, iki damla için avucuma,  aklıma, ruhuma düşen nehirlerce dökmeyeceğim bi daha..

geri verin gözümden, gönlümden, sözümden döktüklerimi. hiç birinize helal etmiyorum yaşlarımı, yaşadıklarımı.. aşk bitti!

yaktığınız kadar yanın...

 

a-z

 

aferin!?

 

hoyrat

kim duyacak sesimi? yazdıklarımı defalarca kim okuyacak? ağlayarak ezberleyecek? kimmm??? “unutmayacağım” diyecek?..
haberin bile yok değil mi bana ne yaptığından, benden ne aldığından, ne çaldığından? 

nasıl hak görüyorsun bu kadar hoyrat olmayı?

dön dolaş aynı yerdeyim, nasıl, neden yaptığıma inanamıyorum da neden niçin inandım sana? seni affetmeyesim var ama o da başka bir söz tutamayacağım biliyorum.. 

senden çok kendime kızgınım…

 

geri ver

 

sözlerimi geri ver!

ben sadece yazabildim bu bombok hayatta şimdi gözlerinde kaldı sözlerim

yazabilemiyorum..

gözlerini aldın ya benden n’olur sözlerimi geri ver!

veda busesi

gelemem dedi. gel demedim. git demedim, diyemem..ne diyeceğimi, ne bileceğimi, ne yapacağımı bilemezken ben, gözümden akacak yaşı tutamazken, gitmeden önce; üstelik o da gitmek istemezken, küçücük, masum ve mahzun yüzü avuçlarımın içindeyken "öpmezseniz içimde kalır" dedi.. sadece dudağı dudağıma değil, gözyaşı gözyaşıma değdi...

değer mi lan??

değer be.. bazen kısacık bi an için bile gönülgönüle değer. o kısacık an için günlerce aylarca yıllarca eziyete de o iki damla için nehirlerce dökmeye de değer... 

 

 

 

gözün laneti

 

neden?

 

 

günlerdir, gecelerdir soruyorum kendime?! haftalardır, aylardır .. ben senin olmadığın, senin haberin bile olmayan bir sen”e neden sözlerimden neden gözlerimden döktüm ?! ben buna nasıl aldandım diye soruyorum kendime..

 iki damla gözyaşına bi gülüşüne, bir kaçamak bakışına şimdi bile yine kanarım, yine aldanırım, yine yanarım bile bile..

ko(r)kun..

 

öylesine güzel di..

 öyle güzel baktı ki...

 

tadım yok,,

 

sktrgit

kıymet bilmedin, değer bilmedin, kendi kıymetini değerini bile bilmediğin için kızmak zor şimdi sana, saygısızsın üstelik, bir ömür özür dileyeceğin yerde o küstah, ruhsuz bakışın??  sen öyle giderken aslında siktir git demek gerek sana!
diyemedim bişey. uzun uzun baktım arkandan sen kaybolana kadar uzakta. kıpırtısız, sakin,.
ne yapsam ne yapsan, unutamam gülüşünü, gözlerinin parlayışını.. aklımdan çıkmıyor hiç o masum o mahzun bakışın.. ve gözünden dökülen iki damla ,,

o

 

ben çok uzun zamandır kimsesiz bir hasret çekiyorum..

çocukluğumdan beridir kimilerini yerine koymaya çalışıyorum.  ve güzelim kadınlardan daha güzel ne var dünyada? ben kendimi bildim bileli hasretimi, özlemimi, açlığımı, yokluğumu, yoksunluğumu, üzerinize boca ediyorum. özür dilemiyorum hiçbirinizden! hiçbirinizi biri daha benim gibi görmeyecek, benim gibi bakmayacak, bilmeyecek, duymayacak bi başkası benim gibi…

hiçbiriniz değildi hasretini çektiğim ve hepiniz sayesinde öğrendim.. teşekkür ederim hepinize ve her birinize!

ben kendimi bildim bileli kimsesiz bir hasret çekiyorum!
önceleri bilmezdim, korkaktım sana, ona, buna, şuna kaçtım. saçtım içimdekileri.. ve sen ve o ve diğeri kaçtı.. üstelik hepsi de çok da haklıydı.! haklıydınız be!! ve ben de böyle, her biriniz sayesinde öğrendim aşk”ı

ben bugün hala kimsesiz bir hasret çekiyorum..!

ben bugün bak hala kendime yalan söylüyorum!!

ben ezelden beridir biliyorum da ben bilmezden, ben görmezden, ben duymazdan geliyorum!

 

O çağırıyor!! yoluna düşmeye yüreğim yok!!!

 

 uzaktan bi bakışını bi gülümsemeni bile çok özlüyorum ben…

karıştım çok

kaç zamandır karıştı mevsimler, daha geçen güz nisan yağmurunda ıslandım,,, 

şimdi haziranda üşüyorum,!? karmakarışık aklım, ruhum,

paramparça ettiğin kalbimin parçalarını toplamaya çalışıyorum..

kül olur...

 

bu nası sınav  hiçbir dert, yanlış

bir bakışını götürmüyor,,,

 

ağlayarak uyanır mı lan insan?

aklına bile gelmiyorum değil mi artık? Olsun,, senin aklında aynı sorular dönüp durmasın, cevaplarını alamadıkça canını acıtan, inadına inadına seni kıran, inciten olmasın, uyanık olduğun her an tekrar tekrar hatırlayıp üzülme sen, güç bela düştüğün uykundan sabaha karşı ağlayarak uyanma hiç,,,

bilsen,,,

şükür ve şükran seni karşıma çıkarana. hem de tam zamanında. sen karşılaşmamızı sevdin de zamanına, aylara, yıllara, yollara korkarak baktın., kaçtın,,, sormam neden,! ben sana gel demedim hiç, git diyemem zaten., ama bilsen seninle karşılaşana kadar ben , ahh bilsen, neler geçti aklımdan, içimden, üzerimden.. şimdi karşındayım da sen keşke sana karşı olmadığımı görebilsen?! anlayamadığına kızar mıyım ben, üzülürüm  be?? bi denesen, keşke bana güvensen,, karşılıksız, karmaşasız, kavgasız, çırılçıplak aklının, ruhunun, kalbinin önünde diz çöktüğümü görebilsen,,
anlayabilsen,,
ahh bi bilsen,,,