sen

siz

hepiniz ve herbiriniz!

biri ile birinin yanında,

ya da

birinden uzakta.

bir gün doğumuna,

güneşin batışına,

ayın yükselişine ya da?

tercihen akdenizden kıpkızıl ufuktan yükselirken.

uzun uzun bakmadınız mı?

adını pek de bilmediğiniz bir yıldıza?

bakmadınız mı? hepiniz?

herbiriniz.

bazen biri ile yanyana,

bazen biri için,

birinden çok uzakta?

ama aklında! ama orada olduğu için

bakmadınız mı?

milyonlar ışık yılı uzaklara.

uzun uzuzn.

küçük-küçük, uzak-uzak

parlamalarına?

ben bi yıldızın parlamasını izledim

yanıbaşında.

bien bi yıldızla parladım.

ben bi yıldızın parlamasının

küçücük bi parçası benmişim

diye şaşırdım.

ışığına üşüşen pervâneyim,

o yüzden divâneliğim,

“yanarlar, ölürler diye biliyorum” dedi

sustu biraz, gözleri görüp görebileceğimiz herşeyi deldi geçti.

ne zaman biriktirdiğini bilmediğim nefesini verd. uzun uzun..

sonra “ kim demiş ki bi kere ölünür?” dedi

ışık ışık gözleri bir sırrı açık etmiş gibi gülümsedi

sen bir yldıza baktın, bakarsın.

hepiniz ve herbiriniz.

ben bir yıldıza sarıldım.

siz bizi bir yıldız gördünüz.

ikimizi bir.

be “biricik” gördüm.

biz bir idik bildim.

sonra ben öldüm… bi daha.

milyonlarca ışık yılı uzakta.

milyonlaraca yıl sonra haberiniz olacak.

“biricik” eskisi gibi parlamıyor.

o biliyor da;

sizin milyonlarca yıl sonra haberiniz olacak.

ben öldüm.

bilmem kaçıncı defa.

söndüm.

bulut oldum.

toz oldum.

yere düştüm. yeryüzüne.

çiçek oldum, her renge büründüm, bahar çiçekleri.

onun en sevdiği..

bi sokak kedisi, bi köpek oldum,

onun yoluna çıkar mıyım diye.

adem oldum, isa ve musa..

insan sûretiyle çok geldim geçtim.

hep göğe yönelmiştim, hep göğe baktım.

o demişti; “göğe bakalım!”

senin, sizin gökyüzünüz mavi?

benim ki siyah, kapkara! ve o lacivert!

“ahh bu yağmurlar, delik deşik ediyor içimi”

delindim, deşindim, deşirdim,

delirdim,..

evet evet! oradaydım kısacık bi zaman. kalmak istedim

öyle

orada

olmadı?!

delirebilemedim.

ne güzeldi kalmak istedim.

olmamak gibi değil de

orrda olmak, ora güzeldi.

görmedim çok ama güzeldi.

gidemedim diyemem de,

kalamadım.

onun çok sevdiği, sabaha karışı,

sabaha karşı göğe bakıyorum

bir milyon yıl önce yanında parladığım ışığımıza bakıyorum,

ışığımızı izliyorum.

ikimizi bir görüyorsunuz hala.

ışığımın yanında ışık idim,

bulut oldum, toz oldum,

yere düştüm, yeryüzüne,

kendi ışığıma,

biricil ile birlikte parlamamıza bakıyorum.

hayatlar ve ölümler sonra.

izliyorum,

hayran hayran.

senin gibi

sizin gibi,

hepiniz ve herbiriniz

biri ile bazen

bazen birinden çok uzakta

o biri için.

bi yıldızdım ben.

bi yıldıza sarıldım.

size göre bir idik...

benim için o hala “biricik!

27.03.2018