utanmadan süzüldüm pencereden, ellerim saçlarında gezindi, yanağından öptüm usulca, sarıldım doya doya. ışık ışık gözlerini kapadı, olmaz ya yanakları parladı. o sarılmadı... nasıl bir cezaysa işte; kimse rūzgāra sarılamaz ki. 

o bana rūzgār dedi!