gamlı hazan

kasım. gamlı hazan.. dışarıda taptaze ilk yağmur... bakma şimdi kaçtığıma hani “büyümek hep üşümektir” ya; kat kat büründüğüm battaniyeler, yorganlar altında ezilerek, uzaktan baktığıma..

çok yürüdüm ben, hiçbir yere varmayı beklemeden, en çok da yağmur altında. çok ıslandım, iliklerime kadar, çok üşüdüm, titredim, bağırdım, çağırdım ve çok ağladım yağmur altında. ama gözyaşım hiç karışmamıştı bi yağmurun damlalarına.. ve hiç bir tufan ne de hiç bir fırtına öyle masum, öyle mahzun, öyle çaresiz bakan gözlerinden dökülen iki damla kadar acıtmamıştı canımı…

kasım, gamlı hazan, dışarıda taptaze bi ilk yağmur,.

ben zaten büyümeyi hiç becerememiştim ama ben hiç bu kadar üşümemiştim …