kasım. gamlı hazan.. dışarıda taptaze ilk
yağmur... bakma şimdi kaçtığıma hani “büyümek hep üşümektir” ya; kat kat
büründüğüm battaniyeler, yorganlar altında ezilerek, uzaktan baktığıma..
çok yürüdüm ben, hiçbir yere varmayı beklemeden,
en çok da yağmur altında. çok ıslandım, iliklerime kadar, çok üşüdüm, titredim,
bağırdım, çağırdım ve çok ağladım yağmur altında. ama gözyaşım hiç karışmamıştı
bi yağmurun damlalarına.. ve hiç bir tufan ne de hiç bir fırtına öyle masum,
öyle mahzun, öyle çaresiz bakan gözlerinden dökülen iki damla kadar acıtmamıştı
canımı…
kasım, gamlı hazan, dışarıda taptaze bi ilk
yağmur,.
ben zaten büyümeyi hiç becerememiştim ama ben hiç
bu kadar üşümemiştim …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder