az sonra yine
düşeceğim yola. sana gelemem artık çokk uzun zamanlardır ya, ! sevgililer
dediklerime gidiyorum,. onlar ders, onlar proje yapacağız diye bekliyor beni,
ve çoğu da beklemiyor da aslında, bilmeden düştükleri bir yolda bir süre
katlanacaklar bana, küfür, kıyamet, şikayet kalacağım çoğunun aklında.
aklımdan, ruhumdan versem ne fayda? verdiklerinin bazen ne kadar boşuna olduğu
senin de canını yakacak, hatta çoktan yaktı bile di mi küçüğüm? alanlar,
almayanlar, anlayanlar, anlamayanlar, umurunda olmayanlar..
ben yine de soracağım
her birine senin hikayen, senin senaryon ne diye. ne görüyorsun , ne
duyuyorsun, ama en önemlisi ne hissediyorsun be?
(mekân bahane)
ne görüyorum, ne
duyuyorum, ne de bir şey hissediyorum ben ne kadar zaman geçti bile bilmiyorum
küçük! o yüzden başkalarının hayalleri, hayatları, umutlarına bakıyorum hayatta
kalayım, hayatta hissedeyim diye. o kadar uzun zamandır aynaya bakamıyorum da
aynılarımı arıyorum. onda bunda şunda, orada şurada, burada.
ben yazamadım, ben
yaşayamadım ya, görkemli bir hikâye yazılsın istiyorum hayretle, hayranlıkla
izleyeyim. ve her zaman olduğu gibi uzuuun zamandır, baktığım, gördüğüm,
karşılaştığım her güzel şeyde olduğu gibi daha o anda aklımın bir
yanında, aynı anda; sana anlatayım,.
sen aslında hiç
yokken hem de. orada, burada, ne yanımda ne de yakınımda., olsun belki ömürler
sonrasında dinlersin diye, duymayacağını bile bile, inadına..
ben oldukça...
ki ben kaç kereler
öldüm, kaç kereler oldum yeniden ve ben bilmiyorum neden her seferinde seni
seçtim, seni sevdim ben? ne sen ne de ben farkındayken...
az sonra yine
düşeceğim yola.
her zaman olduğu gibi
, hiç olmayacağını bile bile; her seferinde ve hep sana gitmek isterken..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder