bakakalıyorum

yirmi beş yılı geçti sanırım izliyorum, bakıyorum uzun uzun yansımama, yanılsamalarıma.. aynada ve hiç akla gelmeyecek hatta yansıtıcı olduğunu kendinin ve kimsenin bilmediği şeylerde, kişilerde, yerlerde. daha da aha diyeceğim bir şey göremedim. gördüklerimden de memnun kalmadım. ve nasıl geçtiğini anlamadığım bu kadar uzun zaman sonra şimdi bu yaşlı, yorgun adam kim, derdi ne, ne diyor, ne istiyor..? poz moz değil gerçekten sabaha kadar böyle kendimle göz göze idim, kaç sabahlardır başka başka içime içime bakmalardan başka gerçekten dümdüz kendimi izledim bu sefer. beni en az tanıyanınız kadar dahi tanıdık değil şu adam bana..