yirmi beş yılı geçti sanırım izliyorum, bakıyorum uzun uzun
yansımama, yanılsamalarıma.. aynada ve hiç akla gelmeyecek hatta yansıtıcı
olduğunu kendinin ve kimsenin bilmediği şeylerde, kişilerde, yerlerde. daha da
aha diyeceğim bir şey göremedim. gördüklerimden de memnun kalmadım. ve nasıl
geçtiğini anlamadığım bu kadar uzun zaman sonra şimdi bu yaşlı, yorgun adam
kim, derdi ne, ne diyor, ne istiyor..? poz moz değil gerçekten sabaha kadar
böyle kendimle göz göze idim, kaç sabahlardır başka başka içime içime
bakmalardan başka gerçekten dümdüz kendimi izledim bu sefer. beni en az
tanıyanınız kadar dahi tanıdık değil şu adam bana..
