ve ben şimdi böyleyken. şimdi olduğum gibi, belki hep bildiğim gibi. ben hiç birinizin bildiği, beklediği, istediği gibi değilken... üstelik hiç bu kadar yalnız, hiç bu kadar yorgun, yılgın,ben hiç bu kadar kızgın, kırgın olmamışken., her yanım, her parçam bir gülüşe, bir dokunuşa bu kadar teşne iken.. ben hala, ben inatla, "geçer be" diye "değişir mi" diye "düzeltirim"..  vs. vb. etc. diye gelecek, hiçbir eli, hiçbir  kucağı, hiçbir aklı istemiyorum aklımda, tenimde, terimde..

çünkü geçmeyecek!

değişmeyecek. değişmeyeceğim / z..

o yüzden ben artık tutamayacağım sözler vermiyorum. afilli sözlerimi vermiştim sana. senden önce ve sen sonra sözlediklerimi. hala saçmalıyorum ulu orta ama... kimselere bir şey vaad etmiyorum. kimse de "ben" e dair  bilmediği, görmediği bir şey beklemesin. tahmin etmesin. fikir yürütmesin.

isteyen rakıya gelsin. sarılırız belki. biraz ser-hoş olunca düşmemek için, ya da sadece sarılmak için, sadece öyle istedik diye o anda. konuşmak isteyene susarım. beni bilen bilir bana ne zordur aslında. dinlerim. dinlen diye. çünkü bilirim, ben dinlenmemekten, ben çok yorgunum çünkü. şaşırma bağırıp çağırmalarıma, yüksek çıkar sesim! duyulmamaktan değil. anlaşılmamaktan bıktım.

koy bi kadeh daha. zaten sarhoş oluyorum çabucak.. huzurunu kaçıracaksa hiç gelme. koy bi kadeh daha, çok küfürlü konuşurum haberin olsun.utanacaksan, hiçç gelme..

ne kadar uğraşasam da susamam ya, kaçacak her kelime ağzımdan tek tek ayrı ayrı canını yakacak.

sen,

iyisi mi

hiç

GELME!

08.12.2018 çayyolu, ankara.