ilelebet

Cumhur: (ﺟﻤﻬﻮﺭ) i. (Ar. cumhūr) Halk topluluğu, halk

-iyet: Sıfat ve isimlere eklenerek türkçedeki lik -lık ekinin vazifesini yüklenen ek.

Cumhur-iyet "halk" olma durumu, "halk"lık. yönetim biçimi olarak isim olarak ifade ettiği halkın kendini yönetmesi.

Türkiye Cumhuriyeti' nin kuruluşu mucizedir. Hz. Musa'nın denizi, Hz. Muhammed'in Ay'ı ikiye yarması gibi, Hz İsa'nın ölüyü diriltmesi gibi mucizedir Cumhuriyet. 13 milyon ölünün dirilmesi!

hayatın kendisinin mucize olduğunu bilmeyenler, kıymet bilmiyorsunuz. ne ateşin ne suyun, ne güneşin ne yağmurun, ne ağacın ne taşın, ne meyvenin ne çiçeğin, ne insanın ne hayvanın... kıymetini bilmiyorsunuz. sadece doğmuş olmak mucize iken kendini sevmeyenler, e başkasını sevmek mümkün değil zaten, bi çocuğu sevmek, bir kadını, bir adamı, sevmeyi bilmiyorsunuz. bir "halk" ı nasıl seveceksiniz lan?

kötüsünüz, çirkinsiniz, kalpsiz, ruhsuz, vicdansızsınız.

hepinize diyorum. "siz" diyorum, ben başka "siz" başka artık. ayrı. olamayız yan yana. "biz" demem ben daha. benim biz" im başka. biricik.

her şeyi ve herkesi sevecek kadar kocamanken kalbim, sevdiğim her şeyi bok ettiniz. o güzelim insanların kurduğu Cumhuriyetin çocukları, siz nasıl, nasıl böyle boktan bir kalabalığa dönüştünüz. neden?

nasıl ki sen ne yaparsan yap Dünya'ya bir şey olmaz, sen toprak olacaksın, dünya olacaksın istesen de istemesen de, Dünya senden önce de var idi senden sonra da var olmaya devam edecek.

Cumhuriyet de öyle. siz ne yaparsanız yapın, ne kadar hak etmeseniz de kurucusunun dediği gibi nâçiz vücutlarınız elbet toprak olacak fakat;

Türkiye Cumhuriyeti ilelebet pâyidar kalacak!

***

naçiz: (ﻧﺎﭼﻴﺰ) sıf. (Fars. olumsuzluk bildiren nā- ve çіz “şey” ile nā-çіz) Adı anılmaya değmeyecek kadar ehemmiyetsiz, hiç hükmünde, değersiz,

pâyidar: (ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ) sıf. (Fars. pāy “ayak” ve dār “tutan” ile pāy-dār) Kalıcı, devamlı, sâbit.