kaç gün, kaç hafta geçti, kaç pazar? boşa geçti, nasıl geçti o
kadar zaman.. ölüyorum azar azar.. hem zamanım kalmamışken,
lan ne zaman “otuzaltıbuçuk” oldum
ben?
yok yok daha dün gittin sen!
yoksa bu kadar acır mıydı ilk gün gibi? böyle taze kalır mıydı? bu
kadar zaman geçmiş olsa? bu kadar ağlar mıydım? omzumda ağladığın dün
gibi daha. anlardım kabul ederdim bu kadar zamanda, zaman geçti, kimler
geldi, kimler geçecek hayatından. sardığın, sarıldığın, öperken parmaklarının
ucuna kalktığın, başını koynuna, burnunu boynuna yasladığın, nefesini
duymadan uyuyamadığın, hiç söylemeyeceklerini fısıldadığın,
yanında uyandığın ben olmayacağım. kabullenirdim zamanla da... yok yok...
yok yok daha dün gittin sen ağlaya ağlaya
gözyaşın kurumadan daha, o kadar gün geçmedi daha, geçmiş olamaz, geçmiş
olmasın.
kim sevecek beni böyle bi daha?
16ocak2016
gaziantep.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder