söz ehli olmadan göz ehli olunmaz!

kalemin ne kadar kıvrak olsa,

kelâmında kerem yoksa,

.. kemâle ulaşılmaz.

persona non grata..? e istenmediğim yerde durmayayım madem…

20 yıllık ankara kuşatmam sonrası seferden dönüyorum. ilk gençliğimde başladığım, şimdi gençliğimin sonlarında nasıl geçtiğini anlamadığım bu sürede pek çok kalelerini fethettim, çoklarının kalplerine girdim çıktım. kırdığım döktüğüm de oldu, durulduğum da, vurulduğum da. gün geldi malından mülkünden vazgeçip, dergâh bildiğim okullarının önünde bekledim, açılır mı kapılar diye… kilit üstüne kilit vuruldu. ve ne acaiptir en ağır yenilgiler de girmediğim kavgalarda oldu. bir süre diretsem de geri çekildim. hatta hatları geri çekmeyi abartıp kısa bir süre gaziantep’te konakladım yanımda binlerce ben’den mütevellit ordum ile. biraz güç toplayıp, eskileri sarmak yerine yeni yaralara sarınıp döndükten sonra ankara’da geçen üç yıl bana fethedeceğim tek şehrin kendi aklımın diyârı olduğunu öğretti. hicretten dönmek en başa dönmekti sanki; hira’ya! aklım sonu görünmez bir mağara. kapandım yatağa, kapandım kendime, o zaman anladım, nerede olduğundan önemlisi ne olmak istediğini bilmekti. şimdi ben’in peşine düşmekte yeni bir yol göründü eski topraklarıma. yeniden yola düşmek gerekti..

ne garip; memleket şimdi gurbet,. öyle ya doğduğum yer değil de o güzele sarıldığım şehirlere dedim ben memleket. dahası bir aklı ev bildim. şimdi evsiz, barksız, memleketsiz, şehirsiz ve şiirsizim.

ve tüy kadar hafifim. uçmaya en yakın halimdeyim. yoldayım, yol bende. zannetmiyorum yokluğum fark edilsin ama soran olursa; ben’deyim…

şimdi tutamıyorum ya içimde sözlerimi?!

söylüyorum, sözlüyorum ulu orta,

tutamadığım sözlerden!

KİM OLDUĞUNU SORUYORLAR KÜÇÜĞÜM?

KOCA KOCA LAFLAR EDİYORUM  YA,

BİLMİYORLAR,

küçücüğüm!!

25 yıl önce kendimi aradığım o odada uyudum iki gece.

kütüphane, masa, sedir yerinde yok. oda yerinde ama ben odamı bulamadım aynı evde. ben evimi bulamadım. aynı adamım da ben

aradığımı bulamadım..

04.12.2019 meram, konya.