mey

aşk oldum,

aşk doldum bu gece,
ne olduğuma; ney olmadığıma yandım,
ney gibi yanmadığıma,
neye yandığıma,
neye inandığıma şaştım bu gece,
ne idim bu gece,
ney idim bu gece ,
sesim feryat,
sesim gam,
sesim hüzzam,
seslerimden ses beğendim,
dertlerime ses verdim bu gece,
gece duymasa da,
gece doymasa da dertlerimle,
nefesim yettiğince ney e,
nefsim neye yeterse,
ne ise halim
ney isem
ney söylese,
ney inlese,
ben dinlesem,
ben bilsem,
ben kabullenebilsem,
ben ne isem o olsam,
bu gece ben ney isem,
bu gece ben ne isem,
bitmese gece, ben hep böyle kalabilsem..

20 MAYIS 2010 PERŞEMBE

çok büyük laflar edecektim bundan sonra. öyle afilli sözler var bende değmedik mecazların belini kırarım ben.. herşeye bir cevabım var, herşeyi ben bilirim; en iyi ben bilirim hem.. orospunun önde gideni olacaktım bundan sonra. gururlanacaktım kalabalıkta suratım da şerefsiz bir sırıtmayla. dünya itim olacak serecek bana nimetlerini...

ne bileyim dünyanın benden büyük orospu olduğunu.

cevabı yokmuş, anlamı yokmuş, sebebi yokmuş yaptıklarının.

tutuldu dilim , durdu aklım, inanmadım sana söyleyecek hiçbirşey yok.

benim bilmediğim, benim anlamadığım, benim inanmadığım, inanamadığım... benim gücüm yok benim haddim değil, utandım, ağlayamadım.

sende olsa elinde olsa herşey şimdi, ol desen ve olsa. ben böyle kaybolurken senin elinde olmayanlarla, sana verilemeyecek cevaplarda,

kahkahamızı, sözlerimizi, aklımızı nasıl aldı dünya, neyin karşılığında..

bir de sen sormayınca, bir de sen susunca..

sen ne demesen haklısın aslında,

ben durdum ben tutuldum..

ben bilmezmişim, ben sustum..

uzaktayım ya sarılamam, sustum onun yerine

16 NISAN 2010 CUMA

bayık

ayıktım üç beş gün..

sevmedim...

02 ŞUBAT 2010 SALI

2010

zaman falan..

09 EYLÜL 2009 ÇARŞAMBA

ben okudum, benim oldu..

http://tolgakaya.blogspot.com/2009/05/tamambocegi-1.html

ben de böyle yordum tamamböceğinin sonunda.

ne güzel bir aydınlanmadır aslında semihin hiçbir satır eklemeyecek hiçbir satırı değiştirmeyecek ruh halinde olmasının, erdemli bir hareket olmaktan başka, aslında hiçbirşey isteyebilemediğini farkettiği an. itiraf edermi kendine? bahaneler mi bulur yoksa. aslında koyar insana başta ama anlayınca... o zaman herşey ne kadar kolay, istifayı basıvermek, daha fazla sevilebilmek, yukarıdan bakabilmek küstahça belki biraz.semih artık ne kadar sağlamdır ne kadar rahattır; semih artık yoktur çünkü, olmamayı yaşamak, kaybolmayı bilmek, kaybolabilmek kaç kişinin harcı. kaç kişi inanılmaz kadar gerçek bir düş görür? kaçı uyanabilir sonra.? şikayet etmeden aklını tutup kafatasında, sırıtarak kelle tadında kaç kişi sabredebilir ki buna.?
ne kadar büyülü ne kadar muhteşem olması gerektiğine inanmıştık aslında. ne kadar zorlu nekadar karışık yollar vardı önümüzde, ne dertler beklerdi bizi kimler çözecekti allahım bu problemleri...?
ama sen olmayınca.. olmamayı yaşayınca.. kaybolunca bir gece uykunda, aynada yada yazdıklarındaki yansımanda...
"hepsi hepsi hayat nasıl olsa..."

01 OCAK 2010 CUMA